Hoe werkt klassieke homeopathie?

Homeopathie is een natuurlijke energetische geneeswijze en maakt gebruik van het zelfgenezend vermogen dat iedere mens in zich heeft. Door een passend middel in te nemen wordt de vitaliteit of levenskracht (Dynamis) geprikkeld, waardoor het lichaam weer in staat is om zichzelf te helen. De hele mens wordt zo behandeld en niet alleen de ziekte. Na inname van het goede homeopathische middel kunnen uw symptomen verminderen of verlichten en krijgt u soms meer energie, vitaliteit en inzicht in uw eigen leven. Tegenover de klassieke homeopathie staat de 'klinische homeopathie', die alleen de ziekte behandelt. Een passend homeopathisch middel werkt vrijwel meteen. Ook is er zelden sprake van een beginverergering, in tegenstelling tot wat de meeste mensen denken.

Het ontstaan van de homeopathie

De holistische visie op ziekte en gezondheid van de klassieke homeopathie was 2500 jaar geleden al bekend bij de Griekse arts, filosoof en priester Hippocrates. Maar 200 jaar geleden is de klassieke homeopathie echt ontdekt door de Duitse arts en scheikundige Samuel Hahnemann (1755-1843). Om zijn artsenstudie te bekostigen vertaalde hij medische werken. In één van deze werken stond dat de bast van de Kinaboom gebruikt werd om malaria te genezen. Als verklaring waarom het genezend werkte, werd gegeven dat het een bittere smaak had. Omdat Hahnemann dit geen goede verklaring vond, heeft hij het middel zelf ingenomen. Tot zijn verbazing kreeg hij er een koorts van die erg leek op de malariakoorts. Hij kreeg het idee dat de Kinabast goed hielp voor de malaria omdat het in hem (een gezond persoon) dezelfde symptomen opriep als het middel kan verlichten in een ziek persoon. Dit wordt het gelijksoortigheidsprincipe genoemd: "Similia similibus curentur": het gelijke wordt door het gelijkende genezen. Hij heeft hierna nog vele stoffen ingenomen om erachter te komen wat ze voor symptomen oproepen en wat ze dus kunnen verlichten (geneesmiddelbeeld). Sommige stoffen zoals arsenicum of kwik waren te giftig om zo in te nemen. Hahnemann is ze daarom steeds verder gaan verdunnen en schudden. Het bleek dat de stof sterker genezend werkte, naarmate deze vaker verdund en geschud was (gepotentiëerd). Hierdoor komt de energetische geneeskracht vrij, die al in de stof aanwezig is. Zijn bevindingen heeft hij vastgelegd in het boek "Organon der geneeskunst".

Homeopathische middelen

Nieuwe homeopathische middelen worden nog steeds getest door gezonde proefpersonen (vaak door een groep homeopaten). De symptomen die na inname bij de proefpersonen ontstaan worden nauwkeurig geregistreerd. Bij het symptoombeeld wat de homeopaat krijgt van een cliënt zoekt zij het passende homeopathisch middelbeeld. 

Homeopathische middelen worden gemaakt van verschillende bronnen, zoals:

• Planten, bomen en schimmels (bv: goudsbloem, fluweelboom, vliegenzwam)
• Mineralen, metalen en edelgassen (bv: kalium, zilver, helium)
• Dieren (bv: paardenmelk, spin, honingbij)
• Ziektestoffen (bv: griepvirus, darmbacterie)